พระพุทธศาสนา: การปฏิบัติตนของพุทธศาสนิกชน

วิถีการดำเนินชีวิตของศาสนิกชนศาสนาอื่นๆ

👉พระพุทธศาสนา👈

คำสอนของพระพุทธเจ้าได้รับการบันทึกไว้เป็นพระคัมภีร์ เรียกว่า พระไตรปิฏก มีความยาว ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ แบ่งออกเป็น ๓ คัมภีร์ คือ คัมภีร์พระวินัยปิฎก ว่าด้วยเรื่องศีล วินัย คัมภีร์พระสุตตันตปิฎก เป็นคัมภีร์พระสูตร กล่าวถึงหลักธรรม คัมภีร์พระอภิธรรมปิฎก กล่าวถึงธรรมชั้นสูงหรือปรมัตตสัจจะที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้
ศาสนธรรมของพระพุทธเจ้าที่รวบรวมได้จากการประชุมคณะสงฆ์ มีดังนี้
๑. อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
๒. อริยสัจ ๔ ได้แก่ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ และมรรค
๓. ปฏิจจสมุปบาท
๔. อริยมรรค๘
๕. นิพพาน
ความหมายในการศึกษาของไตรสิกขา ซึ่งเป็นการปฏิบัติในพระพุทธศาสนา คือ
๑.ศีล คือ การฝึกฝนพัฒนาด้านพฤติกรรม ทางกาย และวาจา
๒.สมาธิ คือ การฝึกฝนพัฒนาในด้านจิตใจ เนื่องจากพฤติกรรมทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะความตั้งใจ
๓.ปัญญา คือ การพัฒนาปัญญา เพราะปัญญาเป็นตัวนำทางและควบคุมพฤติกรรมทั้งหมด

วิถีการดำเนินชีวิตของพุทธศาสนิกชน
๑.การนั่งสมาธิเป็นการฝึกฝนพัฒนาทางด้านจิตใจเป็นแนวทางปฏิบัติตนในทางที่ดี